Στις μέρες μας μοιάζουν όλα πλαστικά, όλα … νάυλον! _ Γράφει ο π. Ιγνάτιος Καζάκος

             

Θυμάμαι, όταν πηγαίναμε στο νηπιαγωγείο, μας έβγαζαν οι δασκάλες μας στην εξοχή. Μας έλεγαν να παρατηρούμε τα άνθη και τις πολλές πεταλούδες, τα πολλά τους χρώματα και τις διάφορες όμορφές τους ποικιλίες. Ανακαλώ στη μνήμη μου ένα πλήθος από αυτές, κίτρινες, καφετιές, πολύχρωμες …πανέμορφες.

Παρατηρώντας όμως σήμερα, κοντά πενήντα χρόνια μετά, αναρωτιέμαι που πήγαν οι πεταλούδες; Βγαίνεις στην εξοχή και δεν βλέπεις καμιά τους! Μα τι έγιναν; Εξαφανίστηκαν; Ακόμα και τα τότε λουλούδια σαν να χάθηκαν! Στην αυλή της γιαγιάς μας ήταν πλήθος οι κόκκινες καμελιές και οι γαρδένιες, τα γιασεμιά, και όλα τους ευωδιαστά άνθη.

Στις μέρες μας μοιάζουν όλα πλαστικά, όλα.. νάυλον! Χάθηκαν τα τεράστια εκατοντάφυλλα - τριαντάφυλλα. Έβαζες ένα μόνον στο ανθοδοχείο και γέμιζε! Δεν ήθελες δεύτερο λουλούδι. Που είναι αυτές οι ομορφιές;

Όλα πλαστικά έγιναν. Σχέσεις, αγάπες, φιλίες, ατμόσφαιρα, φύση …όλα! Τα πάντα …ξύλινα-στερεότυπα, ψεύτικα και άνοστα σε γεύση και οσμή μηδενική! Αναπολούμε το παλιό … Μείναμε ,…κολλήσαμε στην εποχή μας, την εποχή εκείνη… Πόσο πιο ζεστά ήταν τότε; Πόσο πιο ειλικρινή, γνήσια, αθώα και με πίστη Θεού! Ήμασταν μεγάλα παιδιά, παίζαμε αγόρια και κορίτσια μαζί και πονηριά δεν υπήρχε. Ούτε στο άγγιγμα, ούτε στην αγκαλιά, ούτε καν στη σκέψη, στο μυαλό, στο λογισμό. Όλα ήσαν καθάρια.

Σήμερα τα βλέπουμε σαν όνειρο, σαν ψέμα. Λέμε: Ήταν έτσι; Τόσο αγνά; Γιατί στο τώρα όχι; Δεν μιλάμε για αιώνες πριν. Τι άλλαξε από το 1970-80,στο 2022; Μέσα σε λίγες δεκαετίες; Σήψη ζούμε …και μούχλα. Μας λείπει ο Θεός!

Τότε σαν να είχαμε έναν άλλον Θεό! Γεμάτο χαρά και αγάπη! Σήμερα σαν να μας έφυγε, σαν να μας άφησε! Αλλά τι λέγω; Εμείς Τον αφήσαμε! Ας κάνουμε βήμα στροφής 180 μοιρών! ΕΚΕΙΝΟΣ είναι ο ίδιος! Αναλλοίωτος στο πέρασμα των αιώνων! Εμείς σαπίσαμε. Εμείς αλλάξαμε… Είναι καιρός επιστροφής του ασώτου υιού.

Θεέ και Κύριε βοήθησέ μας! Μην κλείσεις την αγκάλη Σου …ερχόμαστε!

Δέξου μας! Δόξα ΣΟΙ.

 🖉Γράφει ο Πανοσ. Αρχιμανδρίτης π.Ιγνάτιος Καζάκος, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής των Ποιμένων (περιοχή της Βηθλεέμ της Ιουδαίας, Παλαιστίνη) και της πόλεως Μπετζάλλας

Σχόλια

  1. Ο χρόνος δεν φέρνει τίποτα, εμείς τα φέρνουμε και είθε να φέρουμε καινούργια και να αφήσουμε όλα τα παλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Στην ιστοσελίδα EPILEKTA το επεισόδιο 22 Ο Τάφος της Παναγίας στη Γεθσημανή

Προβολή ταινίας "Στον Ιορδάνη ποταμό" στην Ενορία Αγίου Ευμενίου Φορτέτσας Ηρακλείου 11.01.2024

Προβολή στην Ενορία Αγίου Γεωργίου Πόρου Ηρακλείου